scherpe rotsen en inhammen.
Noorwegen heeft een uitgebreid netwerk van veerdiensten (met elk hun eigen, nogal brakke website met onjuiste wederzijdse doorverwijzingen en een niet-functionerende OV9292-variant, maar dat terzijde). Daarom maakten we een korte oversteek van Melbu op Vesterålen naar Fiskebøl op de Lofoten: in 30 minuten van A naar B.
 |
| Met de ferry van Vesterålen naar de Lofoten. |
Het grootste deel van de Vestrålen is niet per auto bereikbaar; er loopt grofweg maar 1 doorgaande weg van noord naar zuid.
Onze reis van noord naar zuid viel samen met een weeromslag: veel sneeuw, en uiteindelijk ook dooi. Dat gaf de reis wel een mooi accent, want het weer kon in 5 minuten omslaan van zonnig naar bewolkt, forse sneeuwbui en weer een opklaring. Het zal ook wel iets te maken hebben met de warme golfstroom en de hoge toppen (tot 800 meter).
 |
| Stuimig weertje |
De Vesteralers (haha) doen vooral aan visserij, dus het is hier een mix van kleine schilderachtige vissersdorpjes (Henningvær, Fredvang) en grotere visverwerkende bedrijven.
 |
| Haventje van Henningsvær |
Het gaat hier vooral om de kabeljauw, en die wordt gevangen met lijnen en niet met netten. Dat gaat dus in heel kleine bootjes op een heel grote zee.
Her en der zie je nog grote rekken waarop vis wordt gedroogd: blijkbaar houden die noren ondanks al hun welvaart nog steeds van een in de lucht gedroogde kabeljauw (voor consumptie eerst goed beuken met een houten hamer, enkele dagen weken in water en vervolgens naar binnen schuiven). Omdat het nu kabeljauwseizoen is wordt de nieuwe vis op dit moment te drogen gehangen. Dat levert interessante tafereeltjes en geurbelevingen op.
 |
| Stokvisrekken. De koppen zijn overigens voor de export. |
Afgelopen dagen hebben we wat rustiger aan gedaan; morgen per ferry terug naar het vasteland en dan zuidwaarts!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten